شکر و سپاس و منّت و عزّت خدای را

پروردگار خلق و خداوند کبریا

دادارِ غیب دان و نگهدارِ آسمان

رزّاقِ بنده پرور و خلّاقِ رهنما

اقرار می کند دو جهان بر یگانگیش

یکتا و پشتِ عالمیان بر درش دوتا

.  .  .

کس را چه زور و زَهره که وصف علی کند ؟

جبّار در مناقب او گفته « هل أتی » (1)

زور آزمای قلعه خیبر که بند او (2)

در یکدگر شکست به بازوی « لا فتی »

« مردی که در مصاف ، زره پیش بسته بود

تا پیشِ دشمنان ندهد پشت بر غَزا » (3)

شیر خدای و صفدَر میدان و بحرِ جود

جان بخش در نماز و جهان سوز در وَغا (4)

دیباچه مروّت و سلطانِ معرفت

لشکرکش فتوّت (5) و سردار اَتقیا

فردا که هرکسی به شفیعی زنند دست

ماییم و دست و دامن معصوم مرتضی

.  .  .

(1)   « هل أتی » به نخستین آیه سوره انسان اشاره دارد.

(2)   مرجع « او » ، « قلعه خیبر » است.

(3)   آورده اند که مولای متّقیان حضرت علی (ع)

در جبهه نبرد زره را تنها در پیشِ روی می بست و پشتِ آن حضرت بی زره می ماند

تا هرگز به دشمن پشت نکند و راه گریز در پیش نگیرد.

(4)   وَغا = جنگ

(5)   لشکرکش= فرمانده لشکر / فتوّت = جوانمردی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: